Συμβουλή σε νεότερους ποιητές
Ποιητής είναι κάποιος που αισθάνεται, και που εκφράζει τα αισθήματά του με λέξεις.
Αυτό μπορεί ν' ακούγεται εύκολο. Δεν είναι.
Πολλοί νομίζουν ή πιστεύουν ή ξέρουν ότι αισθάνονται - αλλά αυτό είναι νομίζω ή πιστεύω ή ξέρω. όχι αισθάνομαι. Και η ποίηση είναι αισθάνομαι - όχι ξέρω ή πιστεύω ή νομίζω.
Σχεδόν οποιοσδήποτε μπορεί να μάθει να νομίζει ή να πιστεύει ή να ξέρει, αλλά ούτε ένας δεν μπορεί να μάθει να αισθάνεται. Γιατί; Επειδή, όποτε νομίζεις ή πιστεύεις ή ξέρεις, είσαι κάποιος άλλος: αλλά τη στιγμή που αισθάνεσαι, δεν είσαι παρά μόνο ο εαυτός σου.
Το να μην είσαι παρά μόνο ο εαυτός σου -σ' έναν κόσμο που πασχίζει, μέρα νύχτα, να σε κάνει τον οποιονδήποτε άλλο- σημαίνει να δώσεις τη σκληρότερη μάχη που ένας άνθρωπος μπορεί να δώσει. και μη σταματάς ποτέ να τη δίνεις.
Το να μην εκφράζεις, άλλωστε, παρά μόνο τον εαυτό σου με λέξεις, σημαίνει να προσπαθείς λίγο περισσότερο απ' όσο κάποιος που δεν είναι ποιητής μπορεί να φανταστεί. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο απ' το να χρησιμοποιείς τις λέξεις σαν να είσαι κάποιος άλλος. Όλοι μας κάνουμε ακριβώς αυτό, σχεδόν κάθε στιγμή - κι όποτε το κάνουμε, δεν είμαστε ποιητές.
Αν, στο τέλος των πρώτων δέκα ή δεκαπέντε χρόνων που πάλεψες, προσπάθησες και αισθάνθηκες, ανακαλύψεις πως έχεις γράψει έναν στίχο ενός ποιήματος, να θεωρείς τον εαυτό σου πολύ τυχερό.
Γι' αυτό λοιπόν η συμβουλή μου σε όλους τους νέους που επιθυμούν να γίνουν ποιητές είναι: κάντε κάτι εύκολο, μάθετε, για παράδειγμα, πώς να φουσκώνετε τον κόσμο - εκτός κι αν δεν είστε μόνο πρόθυμοι, αλλά θα σας έδινε και χαρά, να αισθάνεστε και να προσπαθείτε και να μάχεστε ως το τέλος.
Ακούγεται θλιβερό; Δεν είναι.
Είναι η πιο υπέροχη ζωή στη γη επάνω.
Ή τουλάχιστον έτσι αισθάνομαι.
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός
Ποιητής είναι κάποιος που αισθάνεται, και που εκφράζει τα αισθήματά του με λέξεις.
Αυτό μπορεί ν' ακούγεται εύκολο. Δεν είναι.
Πολλοί νομίζουν ή πιστεύουν ή ξέρουν ότι αισθάνονται - αλλά αυτό είναι νομίζω ή πιστεύω ή ξέρω. όχι αισθάνομαι. Και η ποίηση είναι αισθάνομαι - όχι ξέρω ή πιστεύω ή νομίζω.
Σχεδόν οποιοσδήποτε μπορεί να μάθει να νομίζει ή να πιστεύει ή να ξέρει, αλλά ούτε ένας δεν μπορεί να μάθει να αισθάνεται. Γιατί; Επειδή, όποτε νομίζεις ή πιστεύεις ή ξέρεις, είσαι κάποιος άλλος: αλλά τη στιγμή που αισθάνεσαι, δεν είσαι παρά μόνο ο εαυτός σου.
Το να μην είσαι παρά μόνο ο εαυτός σου -σ' έναν κόσμο που πασχίζει, μέρα νύχτα, να σε κάνει τον οποιονδήποτε άλλο- σημαίνει να δώσεις τη σκληρότερη μάχη που ένας άνθρωπος μπορεί να δώσει. και μη σταματάς ποτέ να τη δίνεις.
Το να μην εκφράζεις, άλλωστε, παρά μόνο τον εαυτό σου με λέξεις, σημαίνει να προσπαθείς λίγο περισσότερο απ' όσο κάποιος που δεν είναι ποιητής μπορεί να φανταστεί. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο απ' το να χρησιμοποιείς τις λέξεις σαν να είσαι κάποιος άλλος. Όλοι μας κάνουμε ακριβώς αυτό, σχεδόν κάθε στιγμή - κι όποτε το κάνουμε, δεν είμαστε ποιητές.
Αν, στο τέλος των πρώτων δέκα ή δεκαπέντε χρόνων που πάλεψες, προσπάθησες και αισθάνθηκες, ανακαλύψεις πως έχεις γράψει έναν στίχο ενός ποιήματος, να θεωρείς τον εαυτό σου πολύ τυχερό.
Γι' αυτό λοιπόν η συμβουλή μου σε όλους τους νέους που επιθυμούν να γίνουν ποιητές είναι: κάντε κάτι εύκολο, μάθετε, για παράδειγμα, πώς να φουσκώνετε τον κόσμο - εκτός κι αν δεν είστε μόνο πρόθυμοι, αλλά θα σας έδινε και χαρά, να αισθάνεστε και να προσπαθείτε και να μάχεστε ως το τέλος.
Ακούγεται θλιβερό; Δεν είναι.
Είναι η πιο υπέροχη ζωή στη γη επάνω.
Ή τουλάχιστον έτσι αισθάνομαι.
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου